In 1994 heb ik ( Gerda de Jong) de tweede fase opleiding Stottertherapie te Rotterdam afgerond en heb ik me gespecialiseerd als stottertherapeut. Sindsdien heb ik veel ouders en ( jonge ) kinderen begeleid. Stotteren ontstaat meestal tussen het derde en vijfde levensjaar. Het is moeilijk te voorspellen of uw kind over het stotteren heen zal groeien en het is beter om maar niet af te wachten. Ik raad u daarom aan om de behandeling voor stotteren te starten voor de leeftijd van zes jaar.
Ik werk volgens de Richtlijn Stotteren en samen kunnen we bespreken of monitoring voldoende is of dat we een behandeltraject starten volgens het Lidcombe Programma of volgens de RESTART-DCM behandeling. Uit onderzoek is gebleken dat na verloop van tijd ongeveer 75% van de kinderen niet meer stotteren.
Kinderen in de basisschool leeftijd, pubers, adolescenten en volwassen kunnen zich bij mij ook aanmelden voor stottertherapie. Samen gaan we dan kijken hoeveel last je van stotteren hebt en hoe we kunnen zorgen dat dit minder wordt en je ongehinderd door het stotteren kunt deelnemen aan alle ( spreek) activiteiten.
Wat is stotteren?
Stotteren maakt het moeilijk om vloeiend te spreken. Als je last hebt van stotteren kom je er bij het spreken vaak niet goed uit. Dan worden soms klanken of lettergrepen herhaald of langer gemaakt en soms blokkeer je helemaal.
Hoe vaak komt het voor?
Stotteren komt best veel voor: ongeveer acht op de honderd mensen hebben ooit in hun leven gestotterd; 1 op de 100 volwassen mensen stottert. Het komt overal ter wereld voor, bij jongens en meisjes, bij jong en oud. Het heeft er niks mee te maken of je slim bent of niet. Op latere leeftijd stotteren meer jongens en mannen dan meisjes en vrouwen: meisjes groeien vaker over stotteren heen.
Waardoor gebeurt het?
Bij het praten moeten de hersenen en je mond goed samenwerken. Eerst denk je na over wat je wilt zeggen. Je gedachten worden omgezet in woorden en zinnen. Dan gaan er van je hersenen signalen naar je praatspieren zodat je de zin kan uitspreken; je hersenen moeten ervoor zorgen dat de spieren van onder andere je lippen, tong en stembanden op het juiste moment en met de goede hoeveelheid spanning aanspannen en ontspannen. Dit gaat allemaal wel veel sneller dan je het hier leest, en als het goed is helemaal vanzelf.
De hersenen van mensen die stotteren, gebruiken voor het spreken een iets andere route om de spieren aan te sturen. Mogelijk gebeurt dat doordat de delen van de hersenen die nodig zijn voor vloeiend spreken zich nèt iets anders ontwikkeld hebben bij mensen die stotteren dan bij mensen die niet stotteren. Stotteren kan dus ontstaan door hele kleine verschillen in de aanleg van de hersenen.
Rol van de genen
Of je stottert of niet kán te maken hebben met je genen. Soms heb je een aanleg die eraan bijdraagt dat je gaat stotteren en anderen hebben dat misschien niet. De kans is groter dat je gaat stotteren als je familieleden hebt die ook stotteren. Maar niet iedereen met een mogelijke erfelijke belasting gaat ook echt stotteren.